Als Wim de Bie een openingshandeling te verrichten heeft dan weet ik dat het iets bijzonders gaat worden wat ik niet wil missen. Helemaal wanneer het met jonge kunstenaars te maken heeft van Nestruimte, de ateliers van de DCR. En daar sta ik blijkbaar niet alleen in, gezien de ruime opkomst op deze laatste zaterdag van juli 2011.
De Bie is onder de indruk van het werk dat hier te zien is maar geeft daar pas zijn goedkeuring aan als zijn vader het ook goed gevonden zou hebben. Vader de Bie werkte namelijk veertig jaar op de Energiefabriek van het GEB en in de aangebouwde laagbouw voorbij de kleurrijke neonbuizen door de poort op het De Constant Rebecqueplein, daar staan wij nu.
Kunst op het werk was in die tijd al vrij bijzonder, helemaal voor het omslag van een bedrijfsblad. Het Lichtpunt de naam van het GEB-orgaan blijkt namelijk nog in enkele exemplaren bewaard te zijn ten huize van de familie De Bie. Een cover die communiceert met die twee pijpen erop en de bliksemschicht voor de elektriciteit. Pure marketing noemt hij dat voor die tijd. En menig kolom in het blad in al die jaren is van de hand van vader De Bie. Het maakt Nest gevoelens bij hem los.
Maar die DCR gevoelens heb ik al jaren doordat mijn moeder in de De Constant Rebecquestraat is opgegroeid.
Enkele interessante Nest broedsels vind ik van Babette Wagenvoort,
Andries Micke die uitlegt hoe zijn Russische filmtempel tot stand kwam en nog veel meer creatieve broedsels zijn hier te vinden tot en met eind augustus.
s t a d s f l i t s e n - digitaal geweten van een stad 