Bodega De Posthoorn, de Haagse lobbylocatie bij uitstek, is vanavond even van slag af door een nieuw sprekersauditorium: Peoplicious! Niets vermoedende dinergasten in deze historische eetgelegenheid verslikken zich in hun maaltijd als Jeroen Stam plots het thema Couperus aankondigt. Niemand weet nog wat hen écht te wachten staat. Op de vijf Haagse performers na. Zij hebben namelijk de behoefte in het kader van de geboortedatum van Louis Couperus 150 jaar geleden eens een ander licht te werpen op deze Haagse beroemdheid. Is Couperus nu beroemd om zijn uitspraak “Zoo ik iets ben, ben ik een Hagenaar” en deint hij mee op de populariteit van onze stad? Of is hij als schrijver/dichter echt een beroemdheid door zijn ‘heldendichten’ als Eline Vere? En hoe is Den Haag toch Beatstad nummer 1 geworden?

Marinus Mast bijt het spits af in Peoplicious

De tafelenden zijn inmiddels hersteld als Jeroen Stam de eerste spreker aankondigt … en onder gegniffel van het publiek Marinus Mast ook maar meteen adapteert. Zoo ik iets ben … Vanaf het moment van uitspreken steeds verder bewerkt tot de periode waarin wij nu leven. Wat had Louis gedaan als de sociale media er waren? Zou Couperus uit de kast zijn gekomen en hedendaagse BH'ers de 'Sterretjes', 'Mazu Mazu's' en Haagse Harry als conculega's hebben? En stel je voor dat Couperus in Den Schilderswijck was gaan wonen. Het komt er allemaal uit terwijl de bediening zich in bochten wringt om zo min mogelijk de band tussen spreker en publiek te doorbreken.

Marco Raaphorst gaat uit zijn bol over onze muziekstad Den Haag

Marco Raaphorst neemt het heft in handen door het ontstaan van zijn geliefde muziekstad nummer één uit te leggen. Dat komt alleen maar door de soort muziek die in Den Haag al van beginsaf aan te horen maar vooral gespeeld wordt en waarbij de gitaren en installaties geleverd door Nico Servaas (“As je um maar meeneemp …”)een belangrijke rol spelen. Totale verwarring bij het optreden van de Stones die hier maar liefst drie keer speelden. Zendschip Radio Veronica dat pas echte muziek laat horen, dat de Hilversums niet willen draaien, hoe North Sea Jazz aan Rotterdam wordt verkwanseld … De microfoon moet los want het enthousiasme en de energie spat eraf, zoals wij Marco kennen van de Opûh Koffies maar nu ondersteund met beeldmateriaal van de Tielman Brothers in het Moors Paleis van de Haagsche Dierentuin, The Who, Kurhaus maar ook Idzerda die de eerste radiouitzending ooit, vanuit Den Haag verzorgde. BBC hoefde het kunstje slechts af te kijken om zo wereldwijd de meest bekende zender te worden.

Edwin IJsman doet Counting Couperus

Dat je schrijvers als Louis Couperus ook kunt classificeren zonder hun boeken te lezen, toont Edwin IJsman in zijn lectoraat Counting Couperus dat werkelijk tot op de puntkomma met getallen en cijfers wordt uitgelegd. De lengte van geschriften, de boeken dik of dun, de unieke woorden, het aantal pagina’s en zo meer. Beroemde schrijvers als Charles Dickens, Gerard Reve, Agatha Christie tot zelfs God en de bijbel aan toe. De laptop van Edwin draaide gedwee zo’n twintig boeken er doorheen. Het gaat voornamelijk om de unieke woorden in verhouding tot het totale aantal woorden van de behandelde boekwerken. Grappig is dat ook verkeerd geschreven woorden als uniek worden geteld. Zo zou een slordig auteur met veel typefouten weleens een behoorlijk hoge uniciteit kunnen krijgen. Waar IJsman een beetje bang voor was dat hij om wille van het thema de waarheid geweld aan zou moeten doen. Maar al resumerend komt hij tot de conclusie dat Louis Couperus toch een schrijver was die boven de middelmaat van schrijvers uitkomt.

Karel Kanits vindt Den Haag zijn geliefde teringstad …

Dan is woordkunstenaar en flash redenaar Karel Kanits aan de bak. Dan weet je dat je er met al je zintuigen bij moet blijven. Want als je met je ogen knippert (met je oren knipperen kan nu eenmaal niet) gaan er zomaar drie grappen aan je voorbij. Met name een vrouwelijke fan komt niet meer bij; na elke grap piekt haar lachje er steeds bovenuit. Maar het is niet alles vrolijk wat Kanits brengt. Hij, evenals ik, hebben het toch nog zeker moeilijk met het verscheiden van dichter/schrijver Adriaan Bontebal die het ‘daarboven’ een stuk makkelijker heeft met één been. Een gedicht over het hiernamaals, het strand door de Duitsers bezet, Kijkduin, Ha genezen, over Leiden, en wat al niet meer, passeren in rap tempo de woordenwaterval. Couperus heeft het zwaar bij Kanits en hij sluit zijn voordracht af met: “Denk ik aan Den Haag dan vind ik dat ze met hun grafpoten van mijn geliefde teringstad af moeten blijven.”

Harry Zevenbergen werkte nauw samen met Adriaan Bontebal

Columnist en voorheen stadsdichter Harry Zevenbergen bekend van onder meer projecten als Poëzie aan de Waterkant had samen met Bontebal het blog Zevenbal waarop zij wekelijks om en om vlamden. Door het zeer directe contact met Aad, waren zij eens van plan samen in de studio werken op te nemen. De eerste afspraak ging niet door omdat Bontebal dacht dat het een grap was en niet op kwam dagen. Het ‘overdoen’ mocht er niet meer van komen. Zevenbergen komt tegenwoordig regelmatig aan de praat op Haagspraak. Vanavond beklimt hij met een aardig stapeltje oude en nieuwe, dikke en dunne bundeltjes het podium en draagt hij voor uit de zorgvuldig uitgekozen werkjes van dichters over Den Haag. In “Wat geeft het?” over de werving van een gehandicapte voor een representatieve, mobiele functie concludeert Bontebal dat hij liever geen gefleem wenst te horen maar dat zij hem recht in zijn gezicht zouden zeggen “Hee gore tering hippie, hebben je kapper en je kleermaker elkaar uitgemoord?” Dat is volgens Bontebal een genot om te horen. Zevenbergen rondt af met een anti ode aan de hond en gebruikt daar alle mogelijke vergelijkingen voor.

Kijk vooral naar de video die ik ter plekke maakte.
Meer informatie over Peoplicious