intuïtief, snel, gebruiksvriendelijk, maar dat was het allemaal toch al?

Het heeft even wat uurtjes in beslag genomen maar het nieuwe besturingssysteem iOS7 heeft bezit genomen van mijn tablet en smartphone. Nu heb ik de mazzel dat Robin en Mariëtte een soort wedstrijdje hielden wie het ’t eerste voor elkaar had. En oPaNiek kon op de achtergrond stiekem proberen eerste te zijn. Maar hoe meer ik mij ermee bezig hield, hoe meer ik mij bedacht: waar zijn wij in hemelsnaam mee bezig? Alles werkte toch uitstekend? Waarom moet ik zo nodig een update installeren? En waarom wil Apple zo graag dat wij dat doen?

Mark’s scherm komt als eerste voorbij, Mark die het minst van internet weet

Al filosoferend schiet opeens het schermpje van Mark voorbij. Zonder ook maar een woord van hoe of wat is hij er als eerste in geslaagd zijn iPhone in het nieuwe iOS 7 scherm te presenteren met Lucas op de achtergrond. Klasse Mark!

De WordPress applicatie waarmee ik mijn blog op het het net zet is in iOS7 duidelijk verbeterd. Niet meer het gepriegel in de marge maar op volle breedte van het scherm. Terwijl de upload mogelijkheden van beelden nog hetzelfde zijn, zo niet makkelijker. Het schermaanbod aan het begin vind ik duidelijk een verbetering. Alle app’s die openstaan – en dat zijn er bij mij nogal wat – veeg je nu iets verkleind maar in volle glorie over het scherm terwijl je deze apart ook weer aan kunt klikken.

zelfs in het Japans word je uitgenodigd van het noodroepscherm gebruik te maken

De noodoproep op het beginscherm van de iPhone is een aardige oplossing voor als je in nood bent en je niet direct de code weet in te toetsen. Ik heb dit nog niet uitgeprobeerd maar het kan zijn dat in noodgevallen het centrale nummer van het betreffende land is ingevoerd. Want zelfs in het Japans komt de tekst ‘Noodoproep’ voorbij. Ik hoop hem nooit te hoeven gebruiken.