De mannen en vrouwen achter de tafel van het stembureau Voltastraat 107 zijn vrolijk. Zelfs zo vrolijk dat een van hen mij vraagt hen te filmen. En ik denk nog wel in cognito mijn zes stemformulieren (!) te komen invullen.  

Ongeloof zal mijn gezicht uitstralen, want nogmaals zegt een bekend gezicht tegen mij: “Ja je mag ons echt filmen hoor.” En dat doe ik dan maar. Normaal zou ik er niet over denken om mijn camera te trekken in dit tot stadsdeel Scheveningen behorende Woonzorgcentrum Groot Hertogin. Maar de ‘stemming’ zit er zó in, dat ik aan zijn vraag voldoe. De ruimte ernaast is druk bezet en ook vanuit die hoek worden opnamen gemaakt van stemmers gedrag. 

“Het zit er bijna op voor jullie hè; zeven uur toch?”

“Het moet nog beginnen! Tot negen uur is het bureau open en dan moeten we alles nog gaan tellen. En als het niet klopt moet alles weer opnieuw worden geteld.” 

 Formulier voor formulier … openvouwen, op zoek gaan naar het ingevulde stipje, kijken of er geen dubbele in staan en nog erger: kijken of er wellicht géén stipje rood is gekleurd: of wel of er blanco is gestemd!

Waar halen die gasten toch hun vrolijkheid vandaan?