Parijs is nog ver. Zeker als je Tommy heet: met zijn korte pootjes kan onze columnist niet bij de trappers. Sturen kan hij ook niet. Blaffen wel.

Na het uitvallen van Tom Dumoulin vroeg de redactie van Haagspraak mij om de Nederlandse honneurs in de Tour de France waar te nemen. De redenatie was simpel: Gesink is een aardige jongen, maar we verwachten niets meer van hem. Ten Dam is een bikkel, maar hij bewijst dat iets te vaak nadat hij op de grond is gaan liggen. En Mollema? Tsja, ook geen Hagenees he? De opdracht is simpel: vanaf de zijlijn naar fietsers blaffen en af en toe mijn poot optillen.
Voor vandaag betekent dat dus commentaar vooraf over de etappe naar Le Havre, in Normandië, het land van Jacques Anquetil. ‘Monsieur Chrono’, overleden in 1980, was ook in het dagelijks leven een man van de klok. Hij kwam altijd…