Net heb ik een hap andijvie stamppot in mijn mond als de bel gaat. De achterbuurman, met naar blijkt zijn buurman staan voor de deur. Er blijkt iets in onze boom te zitten dat er niet uit kan. Dat wij aan het eten zijn is geen excuus voor dit gemotiveerde duo Wim en buurman Sander. 

Nog voordat ik Lida kan bijpraten zijn de heren al door de huiskamer onderweg naar de plek des onheils, de Atlasceder in onze achtertuin. Daar heeft Tijgertje, een jonge cyperse kat zich in de figuurlijke nesten gewerkt. Was het maar zo’n feest lijkt het geschrokken dier te miauwen, na zijn mislukte klim achter een vogel aan. De twee redders in nood staan nu wat beteuterd te kijken als Sander op het idee komt van een ladder. Die hebben wij wel als noodtrap op het balkon staan. 

Sander, het baasje van Tijgertje klimt nu vastberaden via de aluminium ladder tussen de takken door naar Tijgertje. Die weet niet wat ze moet doen. Helemaal niet wanneer de thuisgebleven gezinsleden vanaf het balkon op de tweede etage de onfortuinlijke huisgenoot staan aan te moedigen hun kant op te komen. 

“Niet doen. Tijgertje moet deze kant uitkomen!”, roept Wim die de ladder staat vast te houden. Al pratend probeert Sander Tijgertje op zijn gemak te stellen hetgeen best lukt. Het diertje keert zich naar zijn bevrijder. En een greep in zijn nekvel maakt een einde aan zijn gedurfde avontuur. 

hebbes

eind goed, al goed, de redders in nood halen opgelucht adem. Tijgertje in handen van Wim kijkt om zich heen in de tuin of hij Chuckie soms ziet. Echt geschrokken lijkt hij niet …

Toch leuk om op deze originele manier kennis te maken met de naaste achterburen. Nu kennen wij ook het gezicht bij die welluidende, donkere mannenstem.