Op de Veenkade verbaas ik mij over de permanente afrastering op de plaats waar al maandenlang bouwhekken stonden. Keurig zwart gelakt hekwerk dat de intentie heeft er permanent te blijven staan. Kaarsrecht en volledig in lijn neergezet met een keurige gele streep erlangs waarbinnen fietsen mogen staan. 

Het doel ontgaat mij maar ik ben blij dat de bomen nu wat minder bang hoeven zijn omgezaagd te worden.

Ik ben niet de enige die zich verbaast, want de mannen die aan komen lopen, hoor ik nog net het woordje ‘hekken’ gebruiken. Het verbaast ze eigenlijk niet als ik naar hun mening vraag, vertelt Ruud Eestermans en zijn zoon van Eestermans Bouw.

Laatst nog aan de Soestdijksekade in hun woonboot maakte Ruud ook zoiets onbegrijpelijks mee. Hij komt thuis en ziet een man gehurkt op de loopbrug zitten.

“Wat doet u op mijn bruggetje?

Ik ga toch ook niet ongevraagd in uw voortuin zitten?”

De man in kwestie verontschuldigt zich, stapt de kant op en meldt dat hij voor de gemeente Den Haag onderzoek verricht naar een zeldzaam plantje: de ‘zwartsteelvaren’. Zij doen nu met een hele groep onderzoek naar de door de flora- en faunawet beschermde varensoorten waaronder de ‘tong- en zwartsteelvaren’.

Ruud is trots op de gevarieerde plantengroei rond zijn boot zowel op de kade als in het water met nu bloeiende waterlelies. Hij ziet de botanicus de rest van zijn onderzoek urenlang die middag op de kant verrichten en besteedt er verder geen aandacht aan …
Twee dagen later gebeurt het onbegrijpelijke. Medewerkers van de veeg- en ruimploeg maaien de complete plantengroei op de kade kaal, inclusief de door de flora- en faunawet beschermde ‘zwartsteelvaren’!

Ach, laat Ruud het zelf maar vertellen.

Op de achtergrond het nieuwe fraaie hekwerk op de Veenkade waar de verbazing over de Soestdijksekade toeslaat.