Fabrikanten kunnen vandaag de dag storingsvrije apparatuur ontwikkelen, heb ik ergens gelezen, met een onbeperkte levensduur. En ik geloof daar in. Helemaal nu onze Hotpoint Ariston was-/droogcombinatie het heeft begeven. 

De werkelijk geweldige was- en droogmachine deed na zes jaar alles nog precies zoals we hem kochten totdat het plots afwisselend de code f3 of f9 begon te tonen, aangevuld met het knipperen van alle overige lampjes van het dashboard. Drogen, centriguren, afpompen; alleen na tien minuten wassen die vermaledijde code f3 met feestverlichting!

De code f3 kunnen wij na lang speurwerk op het wereldwijde net achterhalen als zijnde een storing met de afvoerslang.

“Geloof niet wat de computer u vertelt; het zit in de printplaat,”

zegt de wasmachinespecialist die wij ijlings laten komen ad € 69,00 per halfuur reparatie, inclusief voorrijkosten.

Het halfuur volbrengt de monteur hoofdzakelijk op zijn mobieltje met het aannemen van welgeteld acht nieuwe klanten (!) en hooguit tien minuten met de handen aan het probleem. Het afsluiten en terugzetten van het door mij voor hem voorbewerkte apparaat “is eigenlijk niet zijn werk. Wat, als hij zijn handen had beschadigd?!?”

Een nieuwe printplaat gaat enkele honderden euro’s kosten. En dat is een machine van deze leeftijd niet waard.

En zo zie ik enkele dagen later met leedwezen de volgens mij nog perfecte was-/droogcombinatie met een wisselende f3, f9-code in het scherm plaats maken voor zijn opvolger.

Wanneer wordt fabrikanten verboden hun tijdgebonden bugs in prints te plaatsen en worden zij verplicht storingsvrije apparatuur te maken die een mensenleven lang meegaat?