Terug van een onverwacht turbulente vakantie valt het op hoe stil het in mijn eigen geboortestad Den Haag is. Niets duidt op enig werelds bestaan. De aan de brug geketende blauwe damesfiets heb ik vóór de vakantie wekelijks in omvang zien afnemen, zelfs met de wegsleepwaarschuwing van de Dienst Stadsbeheer. 

Nu kan ik het geen fiets meer noemen. Zelfs een weesfiets is het niet meer. Maar het bonnetje met de wegsleepwaarschuwing hangt er nog steeds aan. (Weerbestendig waarschijnlijk.)

Deze jongeman was het allemaal niet opgevallen toen ik hem erop wees. Zittend tegen het beeld van Dirk Wolbers uit 1938 waant hij zich in een wereldstad die snelverkeer steeds verder terugdringt op éénbaans rijwegen waar auto’s te gast zijn op sterfietspaden en de elektrische laadpalen niet aan te slepen zijn. In 1938 was het verkeer en veiligheid al onderwerp van gesprek als je de fraaie auto in steen aan de moeder met kinderen voorbij ziet razen.