Bloggen levert blijkbaar zoveel geld op dat zij op tv reclame kunnen maken!
Vanavond S1 tv voor het eerst gezien, op SBS9!
Vloggers reclame op tv!
Categorie: film
Bloggershuis inrichten …
Een Haags Strandhuisje als Bloggershuis ziet er heel anders uit als échte bloggers zich ermee bemoeien. Nu zien wij een popiejopie na een betaald feestje in de stad, het Bloggershuis uitleggen dat er hetzelfde uitziet als het strandhuisje ernaast!?!
“Dit is het surfboard, dit is the crib, zo zet je een strandstoel op en kijk eens hoe vet al die blikjes (Red Bull® energydrink …)
Een ander filmt hem (?) in slechte kwaliteit beeld en geluid.
The blogger way
Er komt een tafel in te staan met laptop(s) en tablet(s) met tenminste één druk surfende blogger erachter en een passend muziekje op de achtergrond. Een router met zenuwachtige flikkerende leds. Een selfmade WiFi antenne, een beeldscherm met bewegend beeld etc. Techniek moet zichtbaar zijn.
Of was het Bloggershuis slechts bedoeld om de Haagse Strandhuisjes te promoten?
En op mijn vraag van januari en april aan Den Haag City Marketing blijft het opvallend stil …
zie ook Haagse bloggers geweerd?
Den Haag gaat bloggers in de watten leggen
Een hoofd vol stilte …
Hoe is het om doof geboren te worden en op te groeien met een hoofd vol stilte ..?
Dat vraagt oud-televisiemaker Kees van Langeraad zich hardop af in de boeiende lezing over zijn oom Piet Leonard tijdens het Haags Historisch Café van 19 maart 2016 in De Halve Vleet in MuZee.
Het Haags Gemeente Archief kreeg de collectie van 179 tekeningen van Piet Leonard van Langeraad onlangs aangeboden; een mooie aanleiding voor een HHC-lezing. Tot 2012 was de schat aan visuele ervaringen verborgen gebleven bij de Stichting Welzijn Doven Rotterdam (SweDoRo).
Piet Leonard van Langeraad krijgt bij het Haags Historisch Café aandacht van zijn neef oud-televisiemaker Kees van Langeraad
De visuele herinneringen van een doof geboren en opgroeiende jongen biedt een intrigerend beeld van interieurontwerpen in de eerste helft van de 20ste eeuw, maar ook van de persoonlijke strijd en ontwikkeling van een doof (doofstom zei men toen) geboren jongen in het Nederland van 1898–1953.
Piet Leonard’s interieurornamenten ontwerpen waren niet alleen in de Haagsche Stijl
Hoe wist hij zich te ontwikkelen tot een toonaangevend interieur- en ornamentontwerper bij de Haagse meubelfabriek Pander?
Om de aanwezigen zíjn stilte te doen ervaren, toont Van Langeraad delen van De Passie van Piet Leonard zonder commentaar met alleen ondertiteling. Dan wordt het duidelijk hoe belangrijk ondertiteling is van een documentaire.
Hoe moet dat zijn een geluidloze opvoeding? De beelden die je van alles om je heen ziet met een hoofd vol stilte.
In het doveninstituut in Groningen driehonderd kilometer van huis komt Piet Leonard, gelijke doof geborenen tegen. Daar ontdekt hij dat hij kan tekenen. Maar ook dat trillingen van de stem letters en klanken vertegenwoordigen door aan de keel van de docent te voelen.
Op de Academie van beeldende kunst in Rotterdam verdiept hij zijn tekenvaardigheden en verbreedt hij zijn kennis. Hij ontdekt daar dat hij met zijn tekenkunst ook kan presteren. De archieven van Pander waren voor Piet een openbaring. En het is ook dáár dat Piet Leonard tot bloei komt.
De collectie van Piet Leonard van Langeraad is een belangwekkende aanvulling op de Panderarchieven die het Haags Gemeentearchief nu in haar bezit heeft.
Zie ook:
De overdracht van de collectie van Piet Leonard van Langeraad bij SweDoRo
Meer over Kees van Langeraad in Beeld en Geluid Wiki
Wat wil ik later worden?
Op zijn blog stelt Marco de vraag: Wat wil je later worden? . Die vraag is een van mijn belangrijkste bezigheden geweest in mijn werkzame bestaan.
Ik weet nog steeds niet wat ik wil worden maar heb mij er maar bij neergelegd. In mijn vele jobs die achter mij liggen realiseerde ik mij steeds dat het werk wat ik deed mij volledig onbekend was dat het bestond. Ik reflecteerde altijd op jobs die nieuw waren, die dus nog volledig moesten worden ingevuld.
Een idee dat hierdoor bij mij ontstond was een bedrijfje te starten dat complete beelden verzorgt van een bepaald beroep. Meedraaien van vroeg tot laat in dat bepaalde werk en daar dan een videopresentatie van maken. Ook en juist vooral de vervelende dingen daarin laten zien.
Filmaborant
Bij een Haags filmlaboratorium mocht ik bijvoorbeeld komen werken. De toenmalige directeur stelde mij toen de vraag hoe ik het zou vinden als zij van mij een allround cineast zouden maken …
Ik weet nog goed dat die uitspraak een soort vuurwerkfestival in mijn hoofd teweeg bracht. Sterren en vuurballen schoten door mij heen: ik een allround cineast! Ik ben toen dansend naar huis gesprongen om het te vertellen.
Was ik ooit geïnformeerd over het bestaan van zo’n functie tijdens mijn opleidingen? Natuurlijk niet. Werd het ook het beloofde festijn voor mij? Ook dat niet. Sterker nog: het allround cineasme kende fases die in tijd niet overeen kwamen met mijn verwachtingspatroon.
In mijn gedachte zag ik mij al achter de knoppen van de geluidsstudio zitten, om het geluid van een film te regisseren. Of met een cameraploeg op pad opnames maken …
Maar in werkelijkheid stond ik naast de ontwikkelmachine met een laboratoriumjas aan de niveaupennen van de ontwikkelbaden in de gaten te houden. Hoe lang zou ik dat nog moeten doen? In het pikkedonker 16mm-films uit cassettes halen, aan de volgende vastnieten zodat deze weer in de machine konden worden aangeboden!
Als een pen omhoog ging, gaf dat aan dat er iets vastliep. Dan moest je supersnel handelen dat het volgende bad ook niet vastliep. Het was immers origineel materiaal van de klant.
Hoe lang deed een collega laborant dit werk al, vroeg ik eens. En wat was hem beloofd? Drie jaar en nog steeds niet in een volgend stadium van de allround cineast beland. Daar ging mijn beloofde land. Mijn reactie werd door die collega aan de directie verteld en het liep op ontslag uit.
Dat dacht diezelfde directie maar het toenmalige gemeentelijk Arbeidsbureau dacht daar anders over. Het leverde mij een pittige column op.
Ik bedoel maar, de filmwereld was het even niet waar ik mijn toekomst zag liggen.
Wat ik later wil worden, speelt nog steeds in mijn gedachten.
Ook nu het ‘later’ is …
Blijft de vraag:
Waarom iets willen worden als je al iets bent?
Zie ook
Vreemd geluid ontgaat ook Mulder en Fox niet …
Mulder en Fox kunnen het vreemde geluid dat wereldwijd wordt waargenomen niet negeren. In het begin en aan het einde van dit 50 seconden durende clipje van The X-files besteden zij aandacht aan dit fenomeen dat ik ook al eerder waarnam.
In de aflevering zelf is in het begin op een videoscherm een opname te zien die gemaakt is in het publieke domein. Het had zomaar kunnen zijn dat FOX tv mijn in Den Haag opgenomen vreemde geluid op dat beeldscherm toonbaar had gemaakt.
Zie ook Vreemd geluid vastgelegd
