since 1996
Journaal uit – verstand aan! Stickers met deze opdruk kom ik steeds vaker tegen. Meestal op de mast van verkeerslichten; een goed gekozen plek omdat de verkeersgebruiker hier dikwijls moet stoppen.
Echter in het nieuwe perkje aan het Sterfietspad nabij de Groot-Hertoginnebrug kwam ik dit uiterst kleine maar hierdoor niet minder opvallende waarschuwingsbordje tegen.
Duidelijk van de hand van een particulier maar met welk doel?
De politie waarschuwt bewoners voor dieven die steeds slimmer worden en takjes tegen voordeuren plaatsen ter controle of iemand binnen is.
Als bewoner van het beoogde huis zal het je niet opvallen als je een paar dagen weg bent. De buren kunnen des te beter je voordeur in de gaten houden. Persoonlijk duw ik de post en kranten van buren die weg zijn al verder de brievenbus in.
De politie in Huizen gaat nog ietsje verder. Zij plaatst de volgende waarschuwing in de lokale media:
Gaat u een paar dagen van huis? Informeer uw buren en vraag ze dagelijks uw voordeur te controleren. Ziet u een takje of blaadje bij een voordeur zitten? Laat die dan vooral zitten en bel ons direct.
In Den Haag zal dat niet lukken met de grote hoeveelheden straatvegers voorzien van bladblazers en grijpstokken. Tot aan de voordeur aan toe worden deze blad- en takvrij gehouden. Of zullen ze deze laten staan ..?
Zie ook
Politie in Huizen anti-inbraak actie
RADAR aandacht voor slimme inbrekers
Bel me wél register lijkt een betere benaming voor het slecht functionerende ‘Bel me niet Register’, zie ik gisteren op het Journaal en vandaag in de AD Haagsche Courant. Daar heeft langzamerhand iedereen wel ervaring mee.
Zojuist belde Mona mij nog …
Fabrikanten kunnen vandaag de dag storingsvrije apparatuur ontwikkelen, heb ik ergens gelezen, met een onbeperkte levensduur. En ik geloof daar in. Helemaal nu onze Hotpoint Ariston was-/droogcombinatie het heeft begeven.
De werkelijk geweldige was- en droogmachine deed na zes jaar alles nog precies zoals we hem kochten totdat het plots afwisselend de code f3 of f9 begon te tonen, aangevuld met het knipperen van alle overige lampjes van het dashboard. Drogen, centriguren, afpompen; alleen na tien minuten wassen die vermaledijde code f3 met feestverlichting!
De code f3 kunnen wij na lang speurwerk op het wereldwijde net achterhalen als zijnde een storing met de afvoerslang.
“Geloof niet wat de computer u vertelt; het zit in de printplaat,”
zegt de wasmachinespecialist die wij ijlings laten komen ad € 69,00 per halfuur reparatie, inclusief voorrijkosten.
Het halfuur volbrengt de monteur hoofdzakelijk op zijn mobieltje met het aannemen van welgeteld acht nieuwe klanten (!) en hooguit tien minuten met de handen aan het probleem. Het afsluiten en terugzetten van het door mij voor hem voorbewerkte apparaat “is eigenlijk niet zijn werk. Wat, als hij zijn handen had beschadigd?!?”
Een nieuwe printplaat gaat enkele honderden euro’s kosten. En dat is een machine van deze leeftijd niet waard.
En zo zie ik enkele dagen later met leedwezen de volgens mij nog perfecte was-/droogcombinatie met een wisselende f3, f9-code in het scherm plaats maken voor zijn opvolger.
Wanneer wordt fabrikanten verboden hun tijdgebonden bugs in prints te plaatsen en worden zij verplicht storingsvrije apparatuur te maken die een mensenleven lang meegaat?
Ik hoor het mezelf nog zó zeggen:
“Gaaf als ik kan zeggen dat ik zeventig ben en mij nog zó voel.”
Als gelovige in onverklaarbare zaken is dit toch weer een voorbeeld dat zo in het rijtje uitspraken past waar Lida en ik het vaak over hebben.
Je kunt het beter niet hardop zeggen want het tegenovergestelde ligt op de loer. “Dit is écht een goede wasmachine” bijvoorbeeld … Klop het af op echt hout of je eigen tanden dan kun je het nog voorkomen. De nieuwe wasmachine zit er inmiddels aan te komen.
Een hogere regie lijkt het aardse in de gaten te houden. Zodra je meldt dat iets goed gaat, volgt even later het tegenovergestelde. Die hogere macht zie ik vóór me zoals in sommige sf-films. Een controlecentrum met beeldschermen dat alle positieve signalen opvangt en daar meteen of even later negatieve maatregelen op neemt.
Het blijkt dus helemaal niet goed met mij te gaan. Terwijl ik minder dan wekelijks (immers 70!) mijn 10 kilometer vanuit huis naar het Zuiderstrand jog en daar uiterst tevreden van thuiskom, blijkt mijn interne leidingsysteem de nodige verbeteringen te moeten ondergaan. Kleppen vervangen en aorta repareren.
Ik weet niet wat ik hoor ook niet na een second opinion. Een inspanningenverbod en als de reparatie voltooid is, kan ik weer gewoon mijn joggingrondes van 10 kilometer hervatten.
Stel je voor dat ik gewoon weer kan gaan hardlopen? Maar wat deed ik tot nu dan?
Dus: LET OP JE WOORDEN!
