since ‘96
… roept kleinzoon Lucas die vandaag exact 10 jaar is geworden. Ik kom erop als ik het filmpje zoek waarop ik op de fiets bloemen haal in de Weimarstraat en ik nog helemaal van de kaart ben voor het eerst opa te worden …
De uitroep “GOEENN..Opa” brengt ons terug naar een interview op het verkeersblog A-13.nu met interniek
Jaren geleden sta ik bij een tramhalte op de Koninginnegracht en zie ik twee jongetjes waarvan er één zittend op het hek van de halte een vlindermes demonstreert … Ik weet niet wat ik zie zo behendig! Ik zeg tegen hem: “kijk uit, straks snij je jezelf! Weten je ouders wel dat je daarmee rondloopt?”
“Waar bemoei jij je mee?”, krijg ik als antwoord. “Van mijn vader gekregen! …” Hoogstens negen à tien jaar waren ze.
Dit naar aanleiding van Jinek vanavond met burgemeesters die de ouders aanmoedigen te beginnen met opvoeden!
De donkere dagen voor Kerst lijken aangebroken, als ik mij over het fietspad langs de bootjes begeef. Op het asfalt zie ik een soort zeefdruk waarvan ik later wel de betekenis zal achterhalen. Nu moet ik mij concentreren op de weg waar het inmiddels zo donker is geworden dat ik tegenliggers nauwelijks meer opmerk.
Maar wie o wie is zo ijverig om fietsers op deze originele wijze aan die pittige bekeuring te herinneren?
Of het allemaal anders had kunnen lopen kun je slechts raden. Maar tijdens het afscheid van neef Fons Debets aan het strand van Zoetermeer komen meer gelijkenissen met mijn leven naar boven.
De prachtige bijdragen van oudste broer Jan, de zussen Wies en Marian aan elkaar gesproken door jongste broer Willem geven voor ons, volle neven Paul, Fon en ikzelf een inkijk in het leven aan de Veenkade toen Slagerij Debets nog bestond. En natuurlijk de perioden daarna.
De rouwkaart vertoont geen informatie over hoe Fons aan zijn einde kwam maar zijn hart en de suikertante hebben tot het uiterste hun best gedaan het leven tot zijn 73ste levensjaar vol te houden.
Iedereen weet hoe de karakteristieke gevelwand van de Haagse Veenkade tussen Hemsterhuisstraat en Da Costastraat door de gemeente, aangemoedigd door projectontwikkelaars, tot het huidige stadsbeeld is verpauperd. Het zeventien kamers tellende pand van Slagerij Debets had nieuwe daken nodig hetgeen na informatie bij de gemeente met moeite financieel door vader Jan met zijn grote gezin kon worden opgebracht. Daar had de gemeente geen boodschap aan: nog geen drie jaar later werd de boel platgegooid voor nieuwbouw.
Net als in die tijd aan de Loosduinsekade waarover landelijk paginagroot door de gemeente werd geadverteerd waarschuwing: koop hier geen huis! Wat nota bene betrekking had op de straten erachter! Lekker, als je net een nieuw huis hebt gekocht en op het punt staat je oude huis te verkopen. Het heeft een grote ingreep gehad op ons verdere leven.
Bewoners werden verplaatst naar Zoetermeer of ze nu wilden of niet. In tegenstelling tot het pand aan de Veenkade is Fons al die jaren wél overeind blijven staan als een huis!
Ik wens de familie alle sterkte en kracht toe om met dit verlies in de toekomst te leren leven.
Citroën heeft ook in ons leven een belangrijke plaats ingenomen. De Deux Chevaux ofwel Eend als juiste vervoermiddel voor het afvoeren van de complete betimmering van onze Crèmerie Les Deux Pignons.
De bestaansduur van de zaak was omgekeerd evenredig met de bestaansduur van dit creatieve Franse automerk. Nog geen half jaar; tegen 100 jaar Citroën deze zaterdag.
Het is nooit meer zo druk en gezellig geweest als op de opening van onze op het chique Maison Krul gelijkende établissement aan de Laan van Meerdervoort. Maar op de dag van de bekendmaking dat er een baby op komst was konden wij het enthousiasme om de boel weer af te breken niet meer onderdrukken.
