since ‘96
De donkere dagen voor Kerst lijken aangebroken, als ik mij over het fietspad langs de bootjes begeef. Op het asfalt zie ik een soort zeefdruk waarvan ik later wel de betekenis zal achterhalen. Nu moet ik mij concentreren op de weg waar het inmiddels zo donker is geworden dat ik tegenliggers nauwelijks meer opmerk.
Maar wie o wie is zo ijverig om fietsers op deze originele wijze aan die pittige bekeuring te herinneren?
Of het allemaal anders had kunnen lopen kun je slechts raden. Maar tijdens het afscheid van neef Fons Debets aan het strand van Zoetermeer komen meer gelijkenissen met mijn leven naar boven.
De prachtige bijdragen van oudste broer Jan, de zussen Wies en Marian aan elkaar gesproken door jongste broer Willem geven voor ons, volle neven Paul, Fon en ikzelf een inkijk in het leven aan de Veenkade toen Slagerij Debets nog bestond. En natuurlijk de perioden daarna.
De rouwkaart vertoont geen informatie over hoe Fons aan zijn einde kwam maar zijn hart en de suikertante hebben tot het uiterste hun best gedaan het leven tot zijn 73ste levensjaar vol te houden.
Iedereen weet hoe de karakteristieke gevelwand van de Haagse Veenkade tussen Hemsterhuisstraat en Da Costastraat door de gemeente, aangemoedigd door projectontwikkelaars, tot het huidige stadsbeeld is verpauperd. Het zeventien kamers tellende pand van Slagerij Debets had nieuwe daken nodig hetgeen na informatie bij de gemeente met moeite financieel door vader Jan met zijn grote gezin kon worden opgebracht. Daar had de gemeente geen boodschap aan: nog geen drie jaar later werd de boel platgegooid voor nieuwbouw.
Net als in die tijd aan de Loosduinsekade waarover landelijk paginagroot door de gemeente werd geadverteerd waarschuwing: koop hier geen huis! Wat nota bene betrekking had op de straten erachter! Lekker, als je net een nieuw huis hebt gekocht en op het punt staat je oude huis te verkopen. Het heeft een grote ingreep gehad op ons verdere leven.
Bewoners werden verplaatst naar Zoetermeer of ze nu wilden of niet. In tegenstelling tot het pand aan de Veenkade is Fons al die jaren wél overeind blijven staan als een huis!
Ik wens de familie alle sterkte en kracht toe om met dit verlies in de toekomst te leren leven.
Citroën heeft ook in ons leven een belangrijke plaats ingenomen. De Deux Chevaux ofwel Eend als juiste vervoermiddel voor het afvoeren van de complete betimmering van onze Crèmerie Les Deux Pignons.
De bestaansduur van de zaak was omgekeerd evenredig met de bestaansduur van dit creatieve Franse automerk. Nog geen half jaar; tegen 100 jaar Citroën deze zaterdag.
Het is nooit meer zo druk en gezellig geweest als op de opening van onze op het chique Maison Krul gelijkende établissement aan de Laan van Meerdervoort. Maar op de dag van de bekendmaking dat er een baby op komst was konden wij het enthousiasme om de boel weer af te breken niet meer onderdrukken.
Ik heb nog zo gezegd: niet bellen!
Maar ja, als je dat tóch doet, moet je ook maar de gevolgen ondervinden … Af en toe kijk ik wel in mijn gemist schermpje als er boven mijn 📞 een rood cijfertje komt te staan. Een onbekend nummer in Zoetermeer blijkt mij op dinsdag en donderdag te hebben gebeld. Toch maar even de Voicemail afluisteren.
Han, kan je alsjeblieft even langskomen? Mijn wc is verstopt, alsjeblieft … ik weet me geen raad …
Ik weet absoluut niet wie dit is maar deze zielige stem zit dus duidelijk om hulp verlegen van haar zoon. Het tweede bericht van de donderdag daarop is zo mogelijk nog zieliger.
Kan je alsjeblieft een uurtje bij me komen zitten? Ik voel me zo alleen … alsjeblieft …
Ik weet dan nog steeds niet wie dit is maar ik weet wel dat zij ongelooflijk alleen is: in Zoetermeer! En dat ik dit vandaag, zaterdag pas verneem. Reden genoeg om het nummer te bellen en te vragen of de wc inmiddels gerepareerd is …
Je gelooft het of niet maar de zielige stem vertelt mij dat er sinds de telefoontjes niemand is langs geweest en dat zij nog steeds wacht op haar zoon! Ik heb haar gevraagd welk nummer zij denkt te bellen en gezegd dat zij een verkeerd nummer heeft gekozen en dat zij het opnieuw moet proberen maar dan met de juiste eindcijfers!
Ondanks de HTM Railstofzuiger – een vernuftig voertuig dat zowel op de weg als in de rails ongewenst materiaal opzuigt – maakt RandstadRail in het voorbij gaan zoveel herrie in huis dat wij elkaar even niet kunnen verstaan. Dit vraagt om actie naar de HTM op Twitter.
HTM Personenvervoer reageert in een privé bericht op Twitter …
‘hoi, maakt de tram de herrie of de rails?’
Even denk ik dat dit als grap is bedoeld en wil ik ook ‘grappig’ antwoorden. Iets als bijvoorbeeld: “Als er géén tram voorbij komt, maakt de rails geen herrie …’ Maar ik vermoed dat zij denkt dat ik in de tram zit en van daaruit klaag. Dus ik antwoord:
‘Als de tram voorbij komt maakt de rails herrie!’
Dit blijkt duidelijker te zijn, want even later volgt het bericht:
‘bedankt voor het doorgeven, ik zal er een melding van maken.
Nu maar hopen dat deze zal worden doorgegeven aan de juiste afdeling die ervoor zal zorgen dat dit uiterst irritante kabaal eindigt.
Toch nog maar even in Hagazine geplaatst
