Nineties

‘Een website? Zo nineties …!?!? (..) Hoor ik dat nu goed? En kijk wie het tegen mij zegt na een paar drankjes tijdens de eerste Binnenstadsborrel na een lange ijskoude Haagse winter. Het schudt mij meteen wakker uit een zekere winterslaap die eigenlijk veel te lang duurde. 2010 is het en inderdaad inmiddels vijftien jaar lang stoei ik met steeds meer gedateerde applicaties aan mijn websites. Jonge neefjes adviseren mij – desnoods ‘om niet’ – toch vooral een nieuwe vormgeving te nemen. Maar als oud kernteamlid van De Digitale Hofstad, (DenHaagOrg) ben ik gewend aan mijn bewegingen op internet. Mooie vormgeving Iggy, maar niet in mijn gratis weblog te realiseren.

Ik worstel al langer met het idee om er helemaal mee te kappen. Maar met ruim duizend abonnees voelde ik mij toch verplicht de maandelijkse updates te maken.
‘Je moet er geld voor vragen Pap’, adviseert mijn dochter … Dat dit niet werkt op internet, blijkt na de eerste betaalde update van 2009 als er van de 1.135 niet betalende ontvangers wereldwijd slechts … dertig personen bereid zijn om tien euro voor een heel jaar over te maken. Een enkeling betaalt zonder te vragen ook voor het nieuwe ‘boekjaar’ 2010! Het ging mij ook niet om het geld maar meer om de achteloosheid waarop ‘abonnees’ zich aanmeldden maar zich nooit meer afmeldden. Daar ben ik dus mooi van verschoond. Want die techniek verbetert zich wel maar vraagt ook steeds meer tijd. Zelfs zoveel tijd dat ik nauwelijks tijd heb om te schrijven. En schrijven daar gaat het mij tenslotte om. En de lezer hopelijk ook! Vandaar dat ik aan mijn tweede boek ben begonnen dat als thema ‘toeval’ heeft …

Trouwens, een website is zo ‘Nineties’…

Niek