In de rubriek Stadsgroen in Denhaagcentraal waarschuwt Wendy Hendrikse voor het gevolg van het weghalen van de bomen langs de Scheveningseweg. Het is als het neerhalen van bomen in de eigen achtertuin waar bomen de coulissen vormen naar de woningen van achterburen. Omdat deze bomen in de tuin van de nieuwe achterburen stonden, had zij geen schijn van kans hiertegen te protesteren. Het zijn jonge mensen die blijkbaar bij het beslissen tot koop het groen in gedachten al weg hebben gezien maar het effect voor de omgeving, jong en onwetend, absoluut niet hebben meegenomen.
Wendy schrijft: “Aan mijn slaapkamergordijnen die nu voortdurend dicht moeten, aan het gordijn dat ik voor mijn keukenraam en deur moet kopen, aan hun felle keukenlicht dat na negenen de schemer uit mijn tuin jaagt, aan de gesprekken die ik tot voorin mijn eigen huis hoor. Moet je maar niet in de stad willen wonen, houd ik mezelf voor. En dan denk ik weer aan de coulissen op de Scheveningseweg. De prachtige bomen, inmiddels voorzien van verfstippen. Ze worden weggehaald. Zonder coulissen geen tuin. Zonder coulissen geen Scheveningseweg. Geloof me.”
Niet dat er nu nog in haar tuin iets aan te doen is, is het voor soortgelijke omstandigheden gebruikelijk en zelfs door de gemeente verordonneerd de omgeving van de voorgenomen bomenkap in kennis te stellen. Als je het mij vraagt, maken de nieuwe bewoners met deze actie geen goede indruk. Het is een kleine moeite om tevoren het effect van het weghalen van de natuurlijke coulissen voor de omgeving af te tasten.
Een soortgelijke situatie maakte ik ook mee toen achterburen onze bomen gingen snoeien, niet verder dan het over de schutting hangende groen, dat wel. Als deze bomen op hun kadastrale eigendom hadden gestaan, hadden wij hetzelfde meegemaakt. Toen kon ik met een bezoekje aan de achterburen meekijken hoever het snoeien zou gaan.
