Trots dat ik ben dat ik Martin en zijn broers heb mogen interviewen aan de stamtafel van Nico’s Snackbar bij hun 60-jarig bestaan in 2015. Vandaag lees ik in het AD dat hij is overleden en in stilte is begraven.
Het was echt een instituut toen Nico’s Snackbar nog in bedrijf was in het Bezuidenhout en ik er een kennismakingsbezoek aflegde. Dat zij eerder al een punt achter hun roemruchte bedrijf zette was mij thuis ontgaan. Gelukkig is er nog het gezellige interview dat ik met hen had waarin de familiaire sfeer ruimschoots aan bod komt.
Ik wens de familie de komende tijd alle sterkte toe om het gemis te aanvaarden.
“Tot plotseling“, zeggen wij tegen elkaar als ik weer eens een onverwacht bezoek heb afgelegd bij steenbeeldhouwer en restaurateur Paul van Laere. Dat zeiden wij ook nadat ik zijn tijdelijke werkplek op Plein 1813 onlangs verliet. Een dag later zou de indrukwekkende steigerbouw door storm op komst worden afgebroken.
Het uitzicht vanaf de top is spectaculair te noemen maar vooral uniek dat ik dit kan vastleggen. Nietig klein kronkelt tram 17 om de voet van het monument op weg naar het Statenkwartier.
Onder het oog van de Politie in de portacabin aan de overkant aan de Sophialaan mag ik binnentreden in het werkgebied van de restaurateur. Paul staat met zijn bijna karakteristieke emmertje met kwasten en vulsel mij op te wachten. Maar niet na een fotootje terwijl ik enigszins wankel de steigerladder beklim.
een stukje vakwerk dat tijdens het jubileumjaar 2013 al door Van Laere werd verricht maakte hem ook voor het grote werk geschikt
Voor het fotomoment anderhalf jaar geleden had Van Laere de onderkant van dit gedenkteken gerestaureerd en omdat dit goed uitpakte is er voor gekozen ook de bovenkant door hem te laten doen. De opdracht was om het sombere zwarte vervuilde zandsteen boven in het monument in te wassen met een minerale lazuur verf.
Of hij met een hoogwerker of vanaf een steiger wilde werken, werd hem gevraagd. Op die hoogte toch liever een stevige steiger. Want stevig is deze tijdelijke werkplek. Zelfs ík krijg een solide indruk van de ladder die ik met één hand beklim. Ik kom meteen bijna oog in oog te staan met een van de drie reusachtige figuren in brons. De staande bronzen beelden zijn opnieuw vastgezet. Ook het hoofd en de sabel van de op een lagere etage geconstateerde linksdragende admiraal, is opnieuw vastgezet. Wij grappen er om dat de maker van het beeld toch duidelijk die details heeft moeten verwerken. Ook de enorme hand is bijgewerkt. Bijzonder is dat de maker van de beelden bij de vader van Van Laere op de kunstacademie in Arnhem heeft gezeten.
steun uit onverwachte hoek …
Maar het grote werk betrof de grote zandstenen platen. Door weersinvloeden met de zoute zeewind en de oxide vloeistoffen die met regen van de beelden sijpelen helemaal zwart waren geworden. Dat is nu weer op een schappelijk niveau teruggebracht. Die kleur en de samenstelling van de minerale lazuurverf zijn weer bij de vertrouwde Duitse leverancier vastgesteld.
De gemeente Den Haag, afdeling Centrale Vastgoed Organisatie (CVO) is tevreden over het werk van deze bescheiden restaurateur. Bescheiden, want waarom niet op dit in het oog vallend punt zijn naam op het steigerdoek gezet dat hij hier twee weken aan het werk is?
De deurbel gaat. Meteen denk ik: Lida ligt nog te slapen …
Er staat een slanke man in een suède jack en zelfde kleur petje op. Hij kijkt mij allervriendelijkst aan en vraagt:
Wilt u nog vriend met God worden?
Ik zeg ik heb al een vriend.
Hoe heet die dan?
Jesus. En vorige keer heb ik aangegeven dat ik voor welk geloof dan ook niet aan de deur lastig gevallen wens te worden. Mijn vrouw lag boven nog te slapen. Die is nu vast wakker geworden.
Wilt u haar de hartelijke groeten van mij doen?!?
Daar zal zij blij mee zijn!
Zit ik net weer, komt Lida slaperig naar beneden met de vraag:
Echt leuke ideeën opgedaan tijdens de Bright Day 2014. Was wel wat kleiner dan gedacht, maar met zoon Robin leuk bezig geweest met een goedkopere opvolger van de SegWay, de AirWheel.
Als ik zo aan de hand van de AirWheel dame hang, blijft er weinig over van mijn stoere taal.
Toch vind ik dat ik die momenten ook moet laten zien. Bij het opstappen gaat het om het tegelijk verdelen van de linker en de rechter voet op de steps. En dat kan alleen door een hups sprongetje.
De meer Back to the Future variant vind ik echt gaaf
Ik vraag aan de knaap die erop staat: “Dan moet je zeker wel kunnen skateboarden?”. Niet dus. Met zijn handen vol doet hij nog even wat draaibewegingen en zoeft daarna weg met twee blauwe lichten voor zich uit.
de Samsung watch was wel de fraaiste in de serie nieuwe communicatie gadgets op de Bright Day 2014
Bij VR hoort natuurlijk ook 3D en zo ontwikkelt zich een hele rij bezoekers die allemaal gratis een HIP 3D print van zich laten maken. Hiermee kun je later als de 3D-printer niet meer in huis is weg te denken, zo was de verklaring, een 3-dimensionale print van jezelf vervaardigen.
vooral de haarpartij kost de meeste moeite bij het maken van de 3D scan
VR is het grote thema van de dag. Zo zien wij vele varianten van de virtual reality brillen. Om het goedkoop te houden kan je er zelf ook een maken. Maar het karton en knipwerk nodigt niet direct uit ermee aan de slag te gaan. Wel verrassend dat het systeempje gebruik maakt van je eigen smartphone die als beeldbron in de kijkdoos gemonteerd wordt.
het karton en knipwerk nodigt niet direct uit ermee aan de slag te gaan
Hadden wij net al op de OK een presentatie van de Raspberry Pi gekregen van Edwin, blijkt hier het mini computertje in design verpakking te worden gepromoot onder de naam BendooBox. Try, do, build, share zijn de termen die hier kinderen vertrouwd moeten maken met de techniek. En ik zie zowaar een knulletje van nog geen tien jaar met een schroevendraaier in een stukje techniek in de weer.
Je gaat al snel zweven als er een trampoline onder staat
De spaceshutle in de ruimte op het enorme fotodoek is bedoeld om er zwevende bezoekers voor te fotograferen die daar dan een fotoafdruk van meekrijgen. Steeds als de avontuurlijk aangelegde bezoeker met zijn sprongen het hoogste punt heeft bereikt klapt de flitsparaplu voor een fotografisch aandenken uit de ruimte. Dat moet anders kunnen denk ik en ik film met hoge snelheid de sprongen van de persoon in kwestie. Een waarlijk gewichtloosheid tafereel ontpopt zich bij normale weergave van het filmpje.
