since ‘96
Zelf was ik er niet bij helaas, maar een indruk van de negende lustrumviering in het Theater aan het Spui kun je rustig aan Casper Postmaa (oud-hoofdredacteur Den Haag Centraal) overlaten. Als rondetafel gespreksleider kan hij zich trouwens niet herinneren deze taak enkele lustrums (of is het lustra?) terug ook al bij de Vrienden van Den Haag te hebben verricht. Zijn column in de jongste Denhaagcentraal hét lokale Haagse weekblad, getuigt hiervan.
Wat hebben ze een plezier op het kunstijsbaantje op het Kurhausplein. Maar ook aan deze ijspret komt een einde leer ik van een moeder naast mij.
Zij heeft op het internet gezien dat het de laatste dag alweer is van deze kunstijsbaan. En haar kinderen van vijf en zeven hebben beiden een pinguïn als hulpje om te leren schaatsen. Hoe leuk kan het zijn? Muziekje erbij en jong en oud, groot en klein en onbezorgde moeders hebben het allemaal naar hun zin.
de pinguïns doen het goed op de kunstijsbaan voor het Kurhaus. Groot en klein maken er gebruik van om te leren schaatsen
Nu maar hopen dat Moeder Natuur de koude overneemt … voor de schaatsers bedoel ik dan natuurlijk.
Brrrrrr!
Heb nog gezocht naar de ijsglijbaan vanaf de Pier maar niet gevonden. Kan iemand mij vertellen hoe dat zit?
Het antwoord ligt in Cool Event Scheveningen
Waarom wil Den Haag op openbare plekken die ertoe doen en waar wij van houden altijd iets bouwen? Nu geniet iedere komende en gaande treinreiziger van de open ruimte van het Koningin Julianaplein.
Goed er staan veel teveel fietsen geparkeerd op zeer in het oog vallende plekken. Daar moet wat aan gedaan worden. Door de gemeente maar vooral door de eigenaars van die fietsen zelf.
Op tijd opstaan
Wat een gemakzucht om zomaar je fiets snel ff ergens neer te plempen. Iedereen heeft altijd haast. En waarom? Omdat men niet kan plannen! Men staat te laat op om een trein te halen (die vaak niet op tijd rijdt). Daarom is iedereen gehaast en onzorgvuldig met wat men achterlaat.
Logisch plannen
Het is bekend dat Nieuw Babylon het niet makkelijk heeft. Het ligt op de verkeerde plek, uit de route naar de stad. Dat blijkt men pas te zien als het te laat is. Pas dan gaat men proberen de bezoeker voor zich te winnen. Het imposante takelproject dat honderden belangstellenden via de media volgden, had beter richting stad kunnen plaats hebben. Dan hadden reizigers uit Den Haag Centraal dóór Nieuw Babylon gemoeten om in de stad te komen.
Elk nadeel heb ze voordeel
Nu Nieuw Babylon juist op de tegenovergestelde route van de stad ligt, ontstaat een grandioos open plek die qua oppervlak bijna gelijk is aan het Spuiplein. Komende uit het stationsgebouw, spreidt de stad Den Haag zich via het groene Koningspark zich voor ons uit. Dat dachten wij!
Projectontwikkelaars en de gemeente blijken een hekel te hebben aan open plekken. Voorbeelden genoeg als het Norfolkterrein met de Norfolk Playground, Spuiplein, Gevers Deynootplein, Kijkduin en nu dus dit KJ-plein. Wordt er daarom niet gestrooid omdat daar blijkbaar toch niemand loopt!??
projectontwikkelaars en gemeente hebben een hekel aan open plekken
Waarom moeten juist op die dure vierkante meter grond huizen worden gebouwd en mensen wonen? Daar hebben wij toch de woonwijken voor aan de randen van de stad? De duurste vierkante meters brengen het meeste geld op. Het gaat hier puur om geldelijk gewin.
Norfolk Playground c’est le ton qui fait la musique
De wensen van stedelingen, reizigers en toeristen passen niet in het gedachtegoed van onze bestuurders. Want wat wil de gemeente, ook na het Norder tijdperk opnieuw? Juist, volbouwen met hoogbouw van wel veertig meter hoog en op dure vierkante meters! Een herhaling van het drama van het Gevers Deynootplein dat van de grandeur van het Kurhaus met een kneuterige kleinschaligheid werd volgebouwd.
Wanneer komt de gemeente nu eens bij zinnen?
Henk Lobel van de WSSA staat woensdag nog enthousiast te vertellen hoe stevig dit zand is en hoe goed het tegen regen kan. De zandkorrel is namelijk gehoekt waardoor de regen er alleen maar voor kan zorgen dat de ruimte die tussen de korreltjes zit wegspoelt en de structuur hechter wordt.
Maar dan moeten er natuurlijk geen dronken idioten uit Schiermonnikoog langskomen die blijkbaar de humor van René van der Gijp en Johan Derksen niet begrijpen. Wim Kan en Corry Vonk zien het allemaal gelaten aan vanaf hun standplaats op het Kurhausplein.
Is hij gepensioneerd of werkt hij nog? De keurige Hagenaar naast mij houdt in ieder geval in en verbaast zich over de metamorfose die het Lange Voorhout heeft ondergaan na een dag lekker weer. De krokusjes en sneeuwklokjes vechten om een plekje op de te lang kale perken op dit stukje onaangetast Den Haag. Met op de achtergrond de fraaie warmgele gevel van Des Indes denk ik dat deze aristocratische senior daar net zijn kopje koffie heeft genuttigd. Hij lijkt haast te hebben maar is ook overweldigd door deze onverwachte voorjaarspracht. Ik hoor zijn gedachten bijna als ik zeg: ‘Ongelooflijk hè? Maandag was er nog niets te zien … ‘Zo geweldig, vult hij mij aan (…) Deze omgeving met die statige panden zo jammer dat dit beeld verloren dreigt te gaan. Mooie plekjes in Den Haag kun je alleen nog maar zien met een hand op een oog …’ Afijn laat het hem zelf maar vertellen … 
