Tag: laan van Meerdervoort

Tram 3 dendert voorbij …

Geplaatst in ergernis, gezinsleven, metropoolregio, verkeerGetagd , , , 1 reactie

Ondanks de HTM Railstofzuiger – een vernuftig voertuig dat zowel op de weg als in de rails ongewenst materiaal opzuigt – maakt RandstadRail in het voorbij gaan zoveel herrie in huis dat wij elkaar even niet kunnen verstaan. Dit vraagt om actie naar de HTM op Twitter.

HTM Personenvervoer reageert in een privé bericht op Twitter …

‘hoi, maakt de tram de herrie of de rails?’

Even denk ik dat dit als grap is bedoeld en wil ik ook ‘grappig’ antwoorden. Iets als bijvoorbeeld: “Als er géén tram voorbij komt, maakt de rails geen herrie …’ Maar ik vermoed dat zij denkt dat ik in de tram zit en van daaruit klaag. Dus ik antwoord:

‘Als de tram voorbij komt maakt de rails herrie!’

Dit blijkt duidelijker te zijn, want even later volgt het bericht:

‘bedankt voor het doorgeven, ik zal er een melding van maken.

Nu maar hopen dat deze zal worden doorgegeven aan de juiste afdeling die ervoor zal zorgen dat dit uiterst irritante kabaal eindigt.

Toch nog maar even in Hagazine geplaatst

Bijna werelds ..

Geplaatst in art, Gezin, raaR, stadsflitsen, verkeerGetagd , , , , , , Een reactie plaatsen

Terug van een onverwacht turbulente vakantie valt het op hoe stil het in mijn geboortestad Den Haag is. Niets duidt op enig werelds bestaan. De aan de brug geketende blauwe damesfiets heb ik vóór de vakantie wekelijks in omvang zien afnemen, zelfs met de wegsleepwaarschuwing van de Dienst Stadsbeheer. 


Nu kan ik het geen fiets meer noemen. Zelfs een weesfiets is het niet meer. Maar het bonnentje met de wegsleepwaarschuwing hangt er nog steeds aan. Weerbestendig waarschijnlijk.

Deze jongeman was het allemaal niet opgevallen toen ik hem erop wees. Zittend tegen het beeld van Dirk Wolbers uit 1938 waant hij zich in een wereldstad die snelverkeer steeds verder terugdringt op éénbaans rijwegen waar auto’s te gast zijn op sterfietspaden en de elektrische laadpalen niet aan te slepen zijn. In 1938 was het verkeer en veiligheid al onderwerp van gesprek als je de fraaie auto in steen aan de moeder met kinderen voorbij ziet razen.

De nieuwe piraten

Geplaatst in interview, plezier, slim, stadsflitsenGetagd , , , , , , 2 reacties

“Net zat er nog een mobiele telefoon aan”, vertelt het knaapje enthousiast op de Suezkadebrug. Een touw met een sterke magneet eraan is voldoende om ijzerhoudende spullen naar boven te halen. De kracht waarmee je de buit binnenhaalt bepaalt of het de kant haalt.


Het touw en enkele (giet)ijzeren schatten uit het verleden … Zal het mobieltje zich nog laten zien?

De zwarte ijzeren voorwerpen lijken op het eerste gezicht op hondenpoep maar bij nadere bestudering kan het weleens gietijzer uit vervlogen tijden zijn. De oudere met de hond vindt mij maar een bemoeial en daar heeft hij gelijk in. 


Intocht Sinterklaas 2015

Geplaatst in evenement, Gezin, stadsflitsenGetagd , , , , , , , , , , , , , , , 2 reacties

Precies zoals een gezin zich de Goedheiligman en Zwarte Pieten had voorgesteld presenteert hij zich zaterdag 14 november 2015 aan de Haagse Laan van Meerdervoort.

IMG_2859-0
het lijkt wel of Sinterklaas steeds jonger wordt zoals hij op zijn witte paard Amerigo voorbij stapt …

Vanwege de weersverwachting van regen en storm, heeft Sint zijn Amerigo blijkbaar de sporen gegeven. Hiermee jaagt hij zijn uitgebreide staf op tot ongekende snelheden. Daardoor is hij nóg iets vroeger dan verwacht in de Archimedesstraat. Of komt het door de met winterpeen en wortelen afgeladen pick-up truck waar Amerigo lucht van heeft gekregen ..?

IMG_2866-0zelfs de allerkleinsten weten niet wat zij zien en vooral horen bij zoveel muziek van dansende en springende Pieten

IMG_2865dankjewel Piedewiedewiet een handvol snoep die je graag hier ziet

Hoe Sint het op die leeftijd toch weer flikt om bijna gelijktijdig in de Haven van Scheveningen en in de stad aanwezig te zijn blijft mij een raadsel.

Maar opa’s en oma’s, pappa’s en mamma’s staan paraat met hun kleine Zwarte Pieten in kleurige pakjes en baretten op. Bijna geen Piet slaat de kleintjes over met handenvol pepernoten en goed bedoelde schuimpjes (“vin ik nie lekkâh”) die mamma’s weer wél lekker vinden.

IMG_1239
een onderonsje met Zwarte Piet brengt menig moeder in verlegenheid …

IMG_1230
is alles onder controle daarboven? lijkt de vader van dit mini zwartepietje te denken …

Gelukkig snakken de gulzige kindermondjes ook naar mandarijntjes en speculaas. Ze lachen om de gekke fratsen van de Pieten maar ook om die malle ooievaar met een Piet erop en die grote uil die knipoogt.

IMG_1238hoe kan dat nou een ooievaar met een Zwarte Piet erop, haha …

Nog vóór er een druppel valt, zijn de fluitende stoomwals en de veegwagen al voorbij. Het zijn de kenmerkende laatste voertuigen van een geslaagde intocht van Sint Nikolaas.

De zelfgemaakte kippen/groentesoep met Frans stokbrood uit de Reinkenstraat en heerlijke salades en kazen brengen ons weer op verhaal.
Laat het heerlijk avondje maar komen, het avondje van Sinterklaas.

Meer Sinterklaasnieuws op het Sinterklaas Journaal

Ook Koot en Bie hadden de Zwarte Piet al in het vizier …

Het lijkt wel kauwgom …

Geplaatst in ambtenarij, innovatie, normen en waarden, openbare ruimte, raaR, stadsflitsen, verkeerGetagd , , , , , , , , 2 reacties

Ik weet nog precies dat ik tegen buurvrouw Carin zei: “Die gaten in het fietspad doen ze een andere keer, na de vakantie.”

Ik reageerde hiermee op haar commentaar op de vluchtig dichtgemaakte gaten (potholes) in het fietspad voor de deur. Dat had ik van een van de asfalteerders gehoord. En jawel hoor. Vorige week waren ze bezig. Waarschuwingsborden bij elk gerepareerd gat gaven aan dat je uit moest kijken. Een soort ‘NAT’ dat we kennen bij schilderwerk.

Opmerkelijk kleurverschil van gerepareerde gaten in het fietspadwegdek

Het laatste gat werd gedicht toen ik langs fietste. Het leek wel of hier alchemisten aan het werk waren. Geen wals, geen teer, geen zand, maar een schenkkan met een gekleurde substantie waarin geroerd werd en die vervolgens uiterst secuur in de pothole werd leeggegoten.

Dat was het. Geen wals, geen teer, geen zand … maar achtergebleven waarschuwingsborden tijdens het droogproces bij elke reparatie.

De pothole op de voorgrond was blijkbaar te groot voor de alchemistenbehandeling …

Nu de borden weg zijn, is het resultaat opmerkelijk. Het kleurverschil van de voormalige potholes en het oranje fietspad is dermate groot dat fietsers er eerst niet overheen durfden rijden.

“Het lijkt wel kauwgom”, zei de vrouw, die zag dat ik het filmde. Nader onderzoek van mij bewijst dat de ‘kauwgomreparaties’ keihard zijn en superglad. De pothole op de voorgrond was blijkbaar te groot voor de alchemistenbehandeling …