Lezen is niet mijn sterkste kant. Plaatjes kijken wel! Daarmee loop ik vóór op de ontwikkeling van communicatie in de nieuwsvoorziening, zo blijkt. Wie Tegenlicht volgt op de VPRO tv heeft in de uitzending Hoe echt is echt? kunnen zien waar het naartoe gaat in de nabije toekomst. Steeds minder mensen volgen het nieuws nog op papier en om alvast een kijkje te nemen waar het naartoe gaat, brengt Koert van Mensvoort (filosoof) een bezoek aan het communicatiebedrijf Nextmedia in Taipei. Daar werken nu al 600 animators om het nieuws in beeld te brengen.
Het lézen van nieuws is steeds minder in trek. Daarom wordt het in bewegend beeld omgezet zodat de mensen het nieuws in animaties krijgen voorgeschoteld. Elke dag produceert het bedrijf zo een half uur journaal opgebouwd uit nieuwe animaties door motion action acteurs.
motion action acteurs zijn dagelijks in de weer om virtuele look a likes te maken
De beelden zien er nu nog niet (natuurgetrouw) uit, maar binnen twee jaar verwacht men in dezelfde tijd realistische kopieën te kunnen maken.
Echt of onecht?
Op de vraag of met het nabootsen van de realiteit de waarheid geen geweld wordt aangedaan, antwoordt de CEO van het bedrijf met een tegenvraag; wat is echt? Iedereen ervaart zijn eigen realiteit. Hij toont dit aan de hand van geheugenkaartjes zoals wij die kennen van het Memory-spel maar dan met dit verschil dat je kunt aangeven welke van de twee écht is.
fake for real memory game
Een blad van een boom of het insect dat een blad nabootst. Het Disney visje Nemo of de echte Anemoonvis.
Motion action acteurs
De Paus en president Obama worden al nagespeeld door vaste motion action acteurs omdat je hoogwaardigheidbekleders moeilijk kunt vragen even voor het nieuws op te treden om hun boodschap duidelijk te maken voor de kijker. Zie het Tomonews over de shutdown van de Amerikaanse overheid op YouTube.
Nu al geniet men in de musea van kunst terwijl het realistische kopieën zijn van het origineel. Een voorbeeld is het beroemde schilderij van Johannes Vermeer, het Meisje met de parel. Dat hangt nu als natuurgetrouwe kopie in Taipei in het museum omdat het te kwetsbaar is om het te vervoeren naar elk klein museum. Als de mensen binnenkort over 4k videostreaming beschikken dan hoeft de kunst helemaal niet meer uit de kluis gehaald te worden. Dan kan met behulp van 3D-printtechniek kunst die op een dag te oud en te broos is om tentoon te stellen in 3D print worden geëxposeerd. Dan is de kopie zo echt dat het verschil met het origineel niet meer te zien is. Dan kan je zelfs het kunstwerk binnenstappen en het beleven door er doorheen te reizen. Digitale technologie kun je zien als een tijdmachine: je stapt vanuit het heden in het verleden.
Hoe ver het met de gedetailleerdheid van gedigitaliseerde kunst is, zie ik aan de bewegende figuren in een eeuwenoude fijne schilderingen. Japanse pentekeningen moesten op de kunstacademie uiterst gedetailleerd worden nageschilderd, herinner ik van mijn yogabroer Hans tijdens zijn opleiding. Nu zie ik zo’n prent digitaal waarin de figuren tot leven zijn gebracht.
Google Nose
Tot slot doet Koert van Mensvoort een Google Nose op. Reuk en tast zijn nog de ontbrekende zintuigen voor een natuurgetrouwe beleving. Google Nose (niet de 1 april versie) is er om ook geuren te laten meespelen in het virtuele spel van de realiteit. Hoe dat in zijn werk gaat, ligt voor de particulier nog in het verschiet.
