Tag: normen en waarden

Bijna werelds ..

Geplaatst in art, Gezin, raaR, stadsflitsen, verkeerGetagd , , , , , , Een reactie plaatsen

Terug van een onverwacht turbulente vakantie valt het op hoe stil het in mijn geboortestad Den Haag is. Niets duidt op enig werelds bestaan. De aan de brug geketende blauwe damesfiets heb ik vóór de vakantie wekelijks in omvang zien afnemen, zelfs met de wegsleepwaarschuwing van de Dienst Stadsbeheer. 


Nu kan ik het geen fiets meer noemen. Zelfs een weesfiets is het niet meer. Maar het bonnentje met de wegsleepwaarschuwing hangt er nog steeds aan. Weerbestendig waarschijnlijk.

Deze jongeman was het allemaal niet opgevallen toen ik hem erop wees. Zittend tegen het beeld van Dirk Wolbers uit 1938 waant hij zich in een wereldstad die snelverkeer steeds verder terugdringt op éénbaans rijwegen waar auto’s te gast zijn op sterfietspaden en de elektrische laadpalen niet aan te slepen zijn. In 1938 was het verkeer en veiligheid al onderwerp van gesprek als je de fraaie auto in steen aan de moeder met kinderen voorbij ziet razen.

Praatje Pies

Geplaatst in ergernis, openbare ruimte, opmerkelijk, raaR, sportGetagd , , , , 1 reactie

Vaak heb ik kritiek op openbare toiletten in de Nederlandse steden en natuurlijk vooral in Den Haag. Omdat ze er gewoon niet zijn! Op vakantie in het buitenland zijn deze overal te vinden. Zelfs in de parken kom je het universele logo van een mannetje, vrouwtje en rolstoel tegen. Maar ben je er daarmee al?

Nee! Op vakantie is het wel erg openbaar, dat plassen. Soms hangen de pisbakken nog geen halve meter uit elkaar zonder schotten ertussen. Als je dan met kleinzoon Lucas aan het plassen bent, weet je weer hoe makkelijk het vroeger ging. Hij is al klaar en staat geïnteresseerd te kijken naar opa zijn leuter waar nog niks uitkomt. “Ga maar alvast”, is dan de oplossing. Maar dat is nog niet alles. 

Als je door de hoeveelheid bezoekers je toiletgang achter een deur kiest, is het maar de vraag of je beter uit bent. Ga je zitten, nadat je de bril met toiletpapier al dan niet met aanwezige ontsmetvloeistof hebt gereinigd dan krijg je onder de zijwanden door, zicht op het schoeisel van de buurman. Is dat prettig dan? Daarom kies ik vaak voor het ruimere invalidetoilet met de handvatten en de wasbak met vloeibare zeepdispenser. Alles is dan verhoudingsgewijs ruimer en op afstand.

Zittend plassen is vaak een must omdat je staand constant de infrarood detectie van het doorspoelen activeert. De kracht waarmee het spoelwater de potten in wordt gejaagd herinnert je eraan in het land van de waterparken te zijn. 

Het is fijn weer thuis te zijn. De stilte en de rust te ervaren van die ‘drukke Laan van Meerdervoort’.

Boeken 2017

Geplaatst in ambtenarij, cultuur, ergernis, media, normen en waarden, opmerkelijk, stadsflitsenGetagd , , , , , 1 reactie

Zie ik dat nu goed? In Ik Vertrek verscheurt een deelnemer tientallen boeken om te verbranden. Ik krijg hier een beetje een Tweede Wereldoorlog gevoel bij. De reden is omdat ze geen vuilcontainer (?!) vindt. Het lijkt wel een trend te worden, boeken weggooien, nu ik deze stapel hier voor de glasbak zie staan!? Maar er zijn toch alternatieven ? 

Of is hier iets anders aan de hand? 

De dulle gever van de in goede staat verkerende stapel mist wellicht óók een papiercontainer … Die blijkt echter een stukje verder om de hoek te staan volgens een mede-lege-flessen-brenger. 

Als je even niet oplet

Geplaatst in architectuur, ergernis, megalomanie, normen en waarden, raaR, Regie, sloop, stadsflitsen, Stadshumeur, verrommelingGetagd , , , , , , , , , , 1 reactie

Vandaag rijd ik met mijn dochter langs het Nilmij-gebouw op de hoek Conradkade en de President Kennedylaan. Wij weten niet beter dan dat deze troosteloze aanblik van een flatgebouw op de nominatie staat te worden afgebroken. 

En toch verbaast het ons dat de situatie zo snel kan wijzigen. Kijk nog maar even goed naar de hoogte van de huidige bebouwing want de nieuwbouw is straks sinds oud-wethouder Norder de lat wat hoger heeft gelegd geen 35 meter meer maar liefst 50 meter! Bezonningsplannen moeten omwonenden overtuigen dat zij geen zonnestraaltje te kort komen. 

Haat Den Haag soms haar kleinste inwoners?

Geplaatst in ambtenarij, cultuur, gezinsleven, normen en waarden, onderwijs, raaR, RegieGetagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , 8 reacties

Hoe kom je op het onzalige idee om daadkrachtig (..) te besluiten binnen drie jaar, opnieuw tegen het Haagse gevoel in, de traditionele Zwarte Piet op de basisscholen te laten verdwijnen? Wie doe je daar een plezier mee?

Denk daar eerst eens over na als je weer eens een maatregel neemt! Of moeten wij het onmetelijke brein van onze wethouder Ingrid van Nergenshoven trachten te doorgronden wanneer zij zegt: “Tradities moeten meebewegen met de tijd?!?”

Het woordenboek, mevrouw Van Nergenshoven, zegt over het begrip tradities:
‘Hetgeen wordt overgeleverd, een van oudsher bestaand gebruik’. .
Of gaat de wethouder ook het begrip traditie aan de kaak stellen?

Een traditie is een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie hiervan is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit. …