De Nutsschool in de Lubeckstraat – Verhulstplein is niet meer. Het karakteristieke schooltje met de bijzondere plek aan zowel de Conradkade, de 2e Schuytstraat en de eerder genoemde Lubeckstraat werd in no-time gesloopt. De ligging aan het Verhulstplein werd het schooltje fataal.
Geen enthousiast schreeuwende kindjes meer op het schoolplein. Dochter loopt er dagelijks langs als zij zoonlief ophaalt van de Galvanischool en gezamenlijk kijken zij met treurige blikken op het definitief verdwijnende zo vertrouwde gebouw. Zelfs Lucas van zes wordt er bedroefd van en zegt:
“Deze school heeft toch ook een hart?”
En zo is het maar net. De school heeft een hart en de gemeente ‘een hart van steen!’
Zie ook
Beantwoording schriftelijke vragen Verhulstplein / Lubeckstraat – Gemeente Den Haag
Hoe kom je op het onzalige idee om daadkrachtig (..) te besluiten binnen drie jaar, opnieuw tegen het Haagse gevoel in, de traditionele Zwarte Piet op de basisscholen te laten verdwijnen? Wie doe je daar een plezier mee?
Denk daar eerst eens over na als je weer eens een maatregel neemt! Of moeten wij het onmetelijke brein van onze wethouder Ingrid van Nergenshoven trachten te doorgronden wanneer zij zegt: “Tradities moeten meebewegen met de tijd?!?”
Het woordenboek, mevrouw Van Nergenshoven, zegt over het begrip tradities: ‘Hetgeen wordt overgeleverd, een van oudsher bestaand gebruik’. .
Of gaat de wethouder ook het begrip traditie aan de kaak stellen?
Een traditie is een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie hiervan is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit. …
Bij de belastingdienst is het begrip belastingparadijs officieel niet meer toegestaan. Maar in Nederland rijzen de Brievenbusondernemingen de pan uit. Daar willen de mensen van RamBam wel meer van weten.
Dus gaan zij in het betreffende tv-programma op zoek naar dit fenomeen. In het Amstelgebouw zitten meer dan 4000 bedrijven. Als trustkantoor mogen de receptionistes geen informatie verschaffen aan de mensen van RamBam. Wél als mogelijke klant kan RamBam informatie krijgen. Het blijken totaal 24.000 bedrijven te zijn die in Amsterdam niet zitten maar wel als trustbedrijf hun hoofdkantoor hebben. Google, Apple, Bank of China, Starbucks, The Rolling Stones, sluizen 6000 miljard Euro naar Nederland via NFIA. Als zij op bezoek gaan bij de NFIA dan kan niet wat er gevraagd wordt. Wel worden zij achteraf door de belastingdienst gemaild dat er een consultant is die hen verder kan helpen.
RamBam besluit in een van de belastingparadijzen een trustcompany te starten zodat de winsten zonder de gangbare belasting naar Nederland kunnen komen. Het worden de Maagdeneilenden.
Gumption kan niet wachten om voor RamBam Ltd. niets te gaan doen, “Yah man!”
De eerste beste Latino vindt het geweldig als hij uitgenodigd wordt directeur te worden van een internationaal bedrijf zonder er iets voor te hoeven doen. Wat hij ervoor moet doen? Je hoeft niet te werken voor de company, alleen maar te zéggen dat je voor Rambam Ltd. werkt. “Yah man. When can I start?” Roept hij uit nadat hij een bord heeft gemaakt met RamBam Ltd. erop. En als de programmamakers vragen wat hij drinkt, vertelt hij via Skype “Pina Colada man!” cheers! Kijk zelf naar de laatste beelden van de feestelijke start van Rambam Ltd.
Eigenlijk gek om naar Amsterdam af te reizen voor een feestje op Internet. Helemaal als je weet dat de eerste internetverbinding van Nederland niet in Amsterdam maar in Den Haag was! Toch trekt het Blogbal 2015 dat zijn lustrum viert, drie Haagse bloggers, deze keer vooral om de verkiezing van de Blogger des Vaderlands.
Je wilt toch je stem uitbrengen op zo’n belangrijke benoeming en dat kan alleen maar op een papieren formulier. Je weet wel een door een bepaald procedé verkregen papierpulpsubstantie die gedroogd, beschreven kan worden met vulpen, ballpoint, potlood, viltstift en meer voor dit doel eeuwen terug ontwikkeld schrijfgerei. Ik gebruik het al jaren niet meer.
Het Blogbal is eenvoudigweg op te delen in de volgende elementen: de intake van bloggers all over Holland en de rest van de wereld, de opening van het Blogbal (eerste lustrum), de uitleg van het gebruik van de verkiezingsformulieren, de muzikale omlijsting, de tussenstand, het Afrikaans volksdansen, de telling en de prijsuitreiking en benoeming tot BDV 2015.
Altijd goed als je iemand uitnodigt die vertrouwd is met sociaalmaatschappelijke ontwikkelingen die een duwtje in de rug nodig hebben, zoals de vrouwenemancipatie dat kreeg in de vorige eeuw van feministe, voormalig politica en sociaal geografe Hedy d’Acona. Zij zegt zich zonder moeite te hebben losgerukt uit het veel minder in aanzien staande Boekenbal dat tegelijkertijd elders in Amsterdam plaats heeft. Zonder kennis van internet en er toch helemaal aan verknocht zijn, daar heb je Hedy voor! Haar toespraak is opgenomen in Nurksmagazine.
De kwajongens uit Den Haag van Blogbal 2014 werden al verwacht … (foto Edwin IJsman)
Maar dan is onze ‘C6 bob’ Guido de Happy Hotelier al flink door de fraaie Arti zaal aan het cruisen met adequate opnameapparatuur. Want zeg nou zelf, als OudZeikWijf je uitnodigt om plaatjes te schieten naar aanleiding van vorig jaar dan kóm je gewoon en doet je ding! Ook al brandt er op een zeker moment een partijtje armpjedrukken los die door haargewonnen wordt! Dat te kunnen melden is zo’n gevecht alleen al waard! Mede Haagspreker Edwin vindt dat dit écht niet kán en meldt zulks ook meteen digitaal.
Ton van Eck van Dagtaak wordt door Bas Taart hoe ‘vernederend’ met drie stokslagen tot Blogger des Vaderlands geslagen: goed voor duizend Pietermannen in de pocket. Die ziet meteen als eerste (dag)taak de Dictator des Vaderlands te slaan. En wie kan dat beter zijn dan Oud Zeik Wijf. Zonder haar zou dit hele festijn niet in Arti et Amicitiae tot stand zijn gekomen.
Het podiumpje stroomt zo aardig vol met de complete Blogger-Des-Vaderlands nominatie inclusief Blogbalorganisatie. En de bloggers er omheen? Die keuvelen heel wat weg over vroegâh en nu, maar kijken vooral uit naar de toekomst.
De deurbel gaat. Meteen denk ik: Lida ligt nog te slapen …
Er staat een slanke man in een suède jack en zelfde kleur petje op. Hij kijkt mij allervriendelijkst aan en vraagt:
Wilt u nog vriend met God worden?
Ik zeg ik heb al een vriend.
Hoe heet die dan?
Jesus. En vorige keer heb ik aangegeven dat ik voor welk geloof dan ook niet aan de deur lastig gevallen wens te worden. Mijn vrouw lag boven nog te slapen. Die is nu vast wakker geworden.
Wilt u haar de hartelijke groeten van mij doen?!?
Daar zal zij blij mee zijn!
Zit ik net weer, komt Lida slaperig naar beneden met de vraag:
