de straatopbrekingen maken plaats vrij voor één middagje buitenspelen
Om de een of andere reden maak ik altijd de Nationale Straatspeeldag mee. Niet in de laatste plaats omdat de Suezkade hier altijd aan meedoet. Zo fiets ik na mijn wekelijkse Opûh Koffie over de Conradkade – voor outsiders de overkant van de Suezkade – naar huis en zie een opgewonden jonge menigte met enkele volwassenen ertussen op de Weimarstraatbrug. De brug die vanochtend nog geheel ontoegankelijk was voor alle verkeer (..) toont nu het speelveld van juichende en schreeuwende schoolkinderen. Want gespeeld moet er worden. Zij roepen een kanovaarder in een oranje kajak allerlei tips toe voor het uit het water vissen van geleurde pakjes.
Suezkadebrug snel vrijgemaakt voor Straatspeeldag …
“Nee die rooie, nee naast je …! Nee, dat is oranje! Vóór je!” De kajakvaarder peddelt alle kanten op. De waarschijnlijk spelleider doet ook een duit in het zakje door met zijn megafoon een aantal scherpe commando’s over het water van het Verversingskanaal te laten echoën.
“Denkt u aan uw tijd?!”
“Daar is de cameraman van het startschot”, hoor ik een vrouw zeggen, naar mij wijzend. De spelleider lacht en wendt zich weer tot het spel op het water. Het is de vraag of de lokale media tussen alle opbreekpraktijken in deze wijk nog wel aandacht hebben voor het leven in de straat. Hagaz!ne was er in ieder geval heel even bij.
