Nog even en de strandopbouwen op het Zuiderstrand zijn allemaal verdwenen. Zo blij als ik ben wanneer La Cantina, De Zuid, De STAAT, strandhulppost, de HVRB, de HKZV, De Fuut, Strandbeesten, De Kwartel en de strandaanwijzingsborden worden geplaatst; zo bevrijd voel ik mij weer als het Zuiderstrand leeg wordt opgeleverd …
La Cantina is alweer op weg naar de winterstalling
” Is het weer voorbij?”
vraag ik aan de afbouwers van het strandpaviljoen.
“Gelukkig wel!”,
is het typisch Haagse antwoord.
Strandpaviljoen De STAAT
Strandpaviljoen De Fuut waar de Strandbeesten ook al op pad zijn
Strandpaviljoen De Kwartel
En voor mij uit ontwikkelt zich langzaam een strand als in de oertijd …
Terwijl de laatste zenuwstrengen worden gecontroleerd op hun functioneren, maakt Theo Jansen zich klaar voor een eerste loop op het Zuiderstrand.
Zijn jongste creatie (met een heel ingewikkelde Latijnse naam) heeft maar weinig wind nodig en staat dus wat ongeduldig te wachten tot het los kan.
De Elektriciteitsfabriek aan de De Constant Rebecquestraat bij DCR is tijdens de lente het werkterrein van Theo Jansen geweest waar bezoekers het maken van de Strandbeesten konden volgen. De zeilen ook wel vleugels genaamd werden bij strandpaviljoen De Fuut er pas aan bevestigd. het wachten is nu op het terraspubliek van De Fuut.
Bijzonder om op een plek in de stad een strandbeest te spotten. En wel op het parkeerterrein van de Electricitietsfabriek aan de De Constant Rebecquestraat tegen de wand van de voormalige Trubinehal. Ze zullen toch niet op drift zijn geraakt? Ja, over een hek zeker!?!
strandbeest op drift?
Nee hoor. Theo Jansen bedenker en schepper van het plastic leven heeft tot medio mei een expositie in de huidige Kunsthal van de Electriciteitsfabriek. En afgelopen woensdag zag ik er al een tweede exemplaar bij staan. Nog even en bijna alle creaties zullen kunnen worden bewonderd in de klimaatonafhankelijke ruimte.
Zie voor data de officiële website van de Strandbeesten
er lijkt een nieuwe religie te ontstaan rond het Strandbeest …
Het lijkt een beetje een flashmob als ik met mijn atb langs de vloedlijn strandpaviljoen de Fuut nader. Ja, wij hebben onszelf via Haagspraak en Hagaz!ne uitgenodigd deze zaterdag (20.7.2013) toch wel om vijf uur aanwezig te zijn als gelovige in de kerk van Strandbeesten van Theo Janssen.
mobieltjes knippen, kinderen schreeuwen en de omstanders juichen als het beest beweegt …
Als een van de beesten, Animaris Protinus, in beweging komt, schreeuwen de kinderen, blaffen de honden, juicht de menigte en glimlacht zijn schepper … Theo Janssen. Zoals het samendrommende publiek zich rond de unieke schepsels van de innovator beweegt, nijgt naar aanbidding van het onbekende. Zien is geloven!
Strandbeesten bewegen meer dan je denkt …
En wij kúnnen geloven, want Animaris Protinus wíl wel richting Kijkduin over het harde zand langs de vloedlijn. Maar dan moeten eerst zes sterke mannen zich aanbieden het beest van het rulle zand naast De Fuut naar het harde zand van de vloedlijn te tillen. Dan zijn al vele tags losgemaakt of juist weer vast; hebben de plastic flessen hun watersmering via toevoerslangetjes met gesis naar de scharnierpunten hun heilzame werking tegen het schurende zand verricht en zijn de zeilen en windvanen inmiddels aan hun functie herinnerd die zij straks moeten vervullen.
Maar de wind komt teveel vanuit zee. Dan moeten gewichtverdeling en windvanen worden bijgesteld. Zelfs de gereedschapskist doet in de gewichtverdeling mee om de voeten van Protinus niet te diep in het zand te doen verdwijnen.
Het publiek beweegt één op één mee; dan weer naar achteren, dan weer naar voren dan weer er helemaal omheen … Als het moment dáár is, wijkt het uiteen … Animaties Protinus komt tot leven. De vele pvc-voetjes dribbelen keurig op elkaar wachtend naast elkaar door het zand, steeds een stapje verder. De vanen wapperen ongeduldig mee en het gevaarte rolt richting Kijkduin …
de ‘Strand’kar als welkom hulpmiddel in aantocht (Theo Jansen links)
Elke meter vraagt om een macht aan verzorging die met één man, ook al is het de schepper zelf, niet is te doen. Strandbeesten kunnen namelijk ook stranden. Daarom bedacht hij een voertuig annex Strandbeesten Strandkar met alle hulpmiddelen erin en voorzien van een vernuftig ankersysteem met lier. Door de Strandkar vanaf de ankerplek naar de stopplaats van het strandbeest te rijden en deze eraan vast te maken, kan Theo nu ook alléén zijn schepsels terughalen. Hij voorkomt hiermee ook dat welwillende amateurs op verkeerde plekken aan zijn creaturen gaan sjorren.
De lezing in de Fuut maak ik niet meer mee, maar de reporters van Haagspraak en de Daily Photograph zeker wel. De volgende data zullen de Strandbeesten opnieuw door zijn schepper tot leven worden gebracht.
Zie ook Haagspraak met bijdrage Frans Schmit The Herds van Oenkenstein
Terwijl de Strandbeesten van Theo Jansen uiterst traag door de wind worden voortbewogen over zand, zijn deze dagen ook andere windmeesters in de weer maar dan op het water met snelheden van 45 kilometer per uur. Voor het clubhuis van de KZVH aan het Zuiderstrand naast de Fuut zijn opvallend meer catamarans te spotten, ook verder voor de kust op open zee. De wereldkampioenschappen voor catamarans van het type Nacra 17 vinden dit jaar voor de kust van Scheveningen plaats.
aan het wat rustigere Zuiderstrand mogen de wedstrijdzeilers wél aan land
Maar de snelle catamarans mogen niet op het drukke Noorderstrand voor de Scheveningse boulevard aan land omdat dat gevaar voor de badgasten kan opleveren. Dat geeft deze dagen – 20 tot 28 juli 2013 – sportieve bedrijvigheid op het anders wat rustigere Zuiderstrand.
