Politie koppelt niet terug naar slachtoffer, kopte de ADHC onlangs. Dat klopt, denkend aan mijn Open Deurcontact met een SUV van een paar jaar geleden. Ik heb het erover met Myrthe (als ik het goed schrijf) die mij zojuist nog onbekend als een pijl voorbij schoot in haar flashy wielrenoutfit en nu stopt voor het verkeerslicht Laan van Meerdervoort, Tasmanstraat.
Voorbeeldgedrag
Het ergert ‘ons’ dat wij keurig staan te wachten en een vrouw op een elektrische fiets, even stopt en ‘als het kan’ meteen weer doorfietst.
“Goed dat er geen kinderen bijstaan”, opper ik. “Zo gebeuren dus de meeste ongelukken”, zegt Myrthe. Het licht springt weer op groen en wèg is zij alweer. Fietshelm, zonnebril, legging, enkels bloot waaronder wielrenschoentjes en blootshands.
Goede zorg door ambulancepersoneel daar in 2008
Nee dan ik met pet en zonnenbril op, handschoenen aan en een broekklem rechts: ik word oud. Nog geen stoplicht verder Zoutmanstraat vervolgen we ons gesprek en nu rijden we verder al kletsend over háár crash waar zij een gebroken schouder van opliep. Zij is op weg naar haar fysio in Leiden. Ter hoogte van de Parkstraat geeft zij het op om door te rijden en zo kan het dat zij mij uitlegt, nooit meer zonder fietshelm de deur uit te gaan.
Daderbescherming
Ik vertel haar van de politie die volop aanwezig was, inclusief de ‘dader’ tijdens het autoportierincident. En over het feit dat ik die man (op de foto) niet mocht kennen door politie informatie!?! Te gek voor woorden! Dat deze man van mij een kaartje kreeg vanuit de ambulance om contact met mij op te nemen over de gevolgen. En dat die man niets, maar dan ook helemaal niets van zich heeft laten horen! Nog geen mailtje!
Terugkoppeling Politie
De politieagente, ook op de foto, reed achter mij en heeft dus alles zien gebeuren, maar weigert mij de identiteit van de onfortuinlijke SUV-eigenaar te onthullen. Ook de meeste bekende letselschadespecialisten zagen toentertijd geen brood in mijn fietsincident. Gelukkig was er één die wél volhardde in het zoeken naar het daderprofiel.
De schade die ik uiteindelijk kreeg uitgekeerd, was toen aardig maar staat in geen verhouding tot de nasleep met mijn rechterbeen. Dat was dik, heel dik, maar daar kon ik volgens de toenmalige behandelaars het beste niets aan doen. Dat zou vanzelf mooier herstellen.
Na zeven jaar zie ik nu dat mijn slachtofferbeen duidelijk spataderen vertoont en dat is als hardloper die voor zijn omgeving cool wil overkomen niet stoer!
Fietshelm
Tja en dan heb ik het nog niet over ‘het eruit zien’ met een fietshelm. Dat gaat hem gewoon niet worden! Het staat leuk boven een sportoutfit zoals bij Myrthe. Maar boven boven een windjack met een gewone broek eronder met broekklem en schoenen …
Zie hier de special
