since ‘96
Kan één wethouder met een pennenstreek bepalen hoe lang ergens geparkeerd kan worden? De maatregel in de binnenstad van Den Haag niet langer dan twee uur te mogen parkeren doet dit geloven. Bewoners, parkeerders, restauranthouders; iedereen valt over wethouder Verkeer De Bruin.
De verordeningen die er nu liggen zijn toch ook niet van de ene op de andere dag ingegaan? Hoe kan dit nu opeens wel?
Op de Dag van de Haagse Geschiedenis schrijft de stad zelf ook geschiedenis.
Op het Plein maakte wethouder Joris Wijsmuller de keuze bekend voor namen van fietspaden in de Scheveningse Bosjes. Voor hulpdiensten is het bij noodsituaties tot dan toe moeilijk de plek des onheils te bepalen. Één van die namen is het Galgenpad geworden. De naam grijpt terug naar het verleden toen werkelijk langs deze route de galgen stonden opgesteld waar de vonnissen werden voltrokken van de Haagse rechterlijke macht.
Hoe komen die namen nu tot stand, vraag ik aan een enthousiaste medewerker van het gemeentearchief op het Plein? Mogen wij deze zelf bedenken? Nou nee. De fantasie van mensen gaat werkelijk alle kanten op bij het bedenken van originele namen. Om deze niet te ver van de geschiedenis te laten komen zijn er al acht namen door historici bedacht. Uit deze acht namen mag het publiek er vier kiezen.
Luister wat Arnoud (?) hierover te vertellen heeft
Den Haag heeft wat met routes op dit moment. Een week eerder al werd de Atlantikwall Herinneringsroute onthuld. Vandaag de bospaden in de Nieuwe Scheveningse Bosjes en even later de Thehaguestreetarttour.
Op de dag dat dit jaar het zomerseizoen had moeten beginnen, zaterdag 21 juni 2014, staat op het Koningsplein onder plastic en kleurige ballonnen nogal ongeduldig een beeld te wachten om onthuld te worden. Dat daar VIH’s (Very Important Hagenaars) voor aanwezig moeten zijn kan hem niet boeien.
Weg met die wazige blik achter plastic; ik wil eruit en mijn kleuren tonen, lijkt hij onder het plastic uit te schreeuwen …
En wie komt daar nu weer als hoogwaardigheidbekleedster aanschrijden? Zij ziet eruit als een jonkvrouw uit de middeleeuwen maar zij spreekt als de moeder van Koning Willem Alexander. Híj zou er eigenlijk moeten zijn op zijn eigen Koningsplein! Waarschijnlijk is hij niet gevraagd want anders had hij best gekomen met zijn aller charmantste Màxima! Net zoals in de Emma’s Hof.
hier ben ik dan: ‘De Speler’
Vooruit dan maar, wij doen het wel met de wethouder, ook niet de minste, Ingrid van Engelshoven. Zij leert al aardig spreken met die voorname tongval waar de Haagse chique zo van geniet. Nog even een grap, als zou ik niet stevig genoeg staan, haha en dan kan dat zweterige plastic van mijn kop. Dan kunnen de kinderen zich uitleven om mij heen.
de koning van de bellenblazers laat de kinderen van het Koningsplein genieten van zijn bellenblaaskunsten
Applaus voor mijn schepper Folkert de Jong. Hij mag ook wat zeggen over die uitzonderlijke kleuren die hij mij gaf. Alsof ik van papier marché ben en bij de eerste regenbui ga smelten. Mooi niet, kijk en luister maar.
zelfs de gansjes op de Laan van Meerdervoort voelen zich onveilig …
Zegt het ene gansje tegen het andere: “Waarom zit jij in dat kuipje?” “Ik probeer mij te verstoppen voor wethouder Peter ‘Kapnâh’ Smit. Die probeert alles naar zijn hand te zetten. Al die bomen die verderop gekapt gaan worden terwijl niemand dat wil. Straks mogen wij hier ook niet meer zitten.” 
we zouden het bijna vergeten wat Peter ‘Kapnâh‘ Smit van plan is met de Laan van Meerdervoort …
Het is nog maar anderhalf jaar geleden dat toenmalig wethouder Sander Dekker (thans secretaris Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) de Gulden Klinker feestelijk kwam inklinken op de Suezkade. Maar alles wat mooi lijkt boven de grond zo fraai betiteld met Suezkade Moooi wil nog niet zeggen dat het onder de grond ook helemaal voor elkaar is. Zo blijkt de complete elektriciteitsvoorziening naar de vele panden van historische waarde en de afwatering aan de zijde van de kade mag ook best een boost hebben. Gevolg: over de volle lengte van de Suezkade is de middenweg deels en het fraaie trottoir met de zwarte antieke tegels geheel opgebroken en staan er bouwhekken, zover het oog reikt.
Suezkade: wie ‘Moooi’ wil blijven, moet ‘Piiijjjn’ lijden
