since ‘96
Waar is de tijd dat ik langs het zeeschuim jog en mijn grondoefeningen op het Zuiderstrand doe?
Op het harde zand langs de vloedlijn waaien de vlokken op mij af. Het geeft een speels gevoel alsof de zee met mij wil spelen … en wéér moet ik springen om de grote schuimvlokken te ontwijken en soms vergeet ik vooruit te kijken … en loop mij vast op een te breed water dat ik niet droog kan overspringen. Ik moet écht terug naar de vorige oversprong.
Ook ík vond de vreugdevuren jarenlang het ondersteunen waard. Ik voelde mij één met die gastjes van Duindorp als ik mijn joggingrondje liep. Maar allengs werd ik minder enthousiast, toen er pallets in vrachtwagens werden aangevoerd. Dit kon niet de bedoeling zijn van een vreugdevuur. Dus toen zelfs níeuwe pallets de overhand namen en de kerstbomenjacht op de achtergrond raakte, nam mijn enthousiasme voor het vreugdevuur af.
Iedereen raakt niet uitgesproken over een schoon milieu en de opwarming van de aarde. Daarom kan ik mij niet voorstellen dat er pallets worden gemaakt om te verbranden: aantallen van honderdduizend en meer druisen tegen alle milieunormen in. Als het nou nog enkele brakkige, gebruikte exemplaren waren.
En dan te bedenken dat de ellende begint bij de aanschaf van een kerstboom en men er na gebruik geen raad meer mee weet. Maar daar heeft de vuilophaaldienst de kerstbomenroute voor bedacht. Niet zo spectaculair maar zeker zo efficiënt!
Nog niet toe aan een kunstkerstboom?
eindelijk weer eens mijn loopje naar het strand gedaan en het viel mij op dat er weinig troep lag zo op het eerste gezicht. De beach cleaners waren ook nu weer behoorlijk actief geweest. En nog steeds!
Je ziet de flyers en aanplakbiljetten van Schollenpop wel maar vergeet dan dat het al geweest is. zaterdag 25 augustus 2018 was het weer zover. Dan treden vanaf 13.00 uur de volgende groepen op.
En zoals elk popfestival heeft ook Schollenpop een main stage en een side stage vooral prettig dat hiermee de opbouw van de volgende groep wordt gevuld.
Meer informatie op de website
Bruno van den Elshout, je weet wel de man van de 1000 horizon-zeegezichten, heeft weer een nieuw project op de korrel: Whatever the Weather. Maar liefst 144 mensen in 2018 nodigt hij uit, niet allemaal tegelijk, maar per persoon acht uur met hem op het Haagse Zuiderstrand door te brengen en zo te zien wat een wezenlijke ontmoeting mogelijk maakt.
Dus dat waren de tientallen bordjes op het Koningsplein tijdens het Design Kwartier die een kwart van het plein in beslag namen. Ik fietste er de dag ervoor al aan de blanco achterkant langs. De getoonde hoofden zijn van mensen die al meedoen en het gesprek achter de rug hebben. Wij spraken Bruno nu zelf ook.
Op de achtergrond zie je duidelijk de hoofden van deelnemers die het gesprek al achter de rug hebben.
Whatever de Weather krijgt in de loop van 2018 vorm in een boek en tentoonstelling.
